Hani sonbahar bizimle güzel demiştin şimdi sen yoksunki
her düşen sarı yaprak seni hatırlatıyor
sen kokuyor düşen bütün yapraklar
şimdi sensiz seyrediyorum sen kokan Kasımpatı çiçeklerini
sonbahar akşamları yine sensiz geçiyor
yıldızları sensiz seyrediyorum
seninle beraber ıslandığımız yağmurları özlüyorum
beraber oturduğumuz masalarda senin hayalini görüyorum
avuçlarımın içinde ısıttığım narin ellerini arıyorum
seninle gezdiğimiz sokaklarda gezerken hep seni arıyorum
üstümüze dökülen kuru yaprakların üstünde dolaşırken
seninle geçen o günleri özlüyorum
rüzgarlar bile eserken sen kokuyor
Kasımpatı çiçeklerini koparmayı kıyamıyorum
sen kokuyor diye güneş bile sen yoksun diye erkenden kaybolup gidiyor
mavi gökyüzü sen yoksun diye karanlığa bürünüyor
sonbaharda tanışmıştık seninle
senin varlığın yanımda bal tadı gibiydi
yokluğun ise çok acı seni nasıl unuturumki
yine sensiz geçiyor sonbahar hep seni yazıyorum